Het begin
Pecos kent een rijke geschiedenis sinds de jaren ’60 van de vorige eeuw. Het begon allemaal in Leiden met een fusie tussen tafeltennisvereniging De Burcht en Orpheus. Waar Orpheus bekendstond om haar vele jeugdleden, was De Burcht juist een club van recreatieve senioren. Ze vulden elkaar zodoende mooi aan. Willem van der Zijden was speler en bestuurslid bij De Burcht en was vanaf het begin betrokken bij het ontstaan van Pecos. Na deze fusie verhuisde de vereniging eind jaren ’70 naar de Apollo sportzaal in Oegstgeest. Hier kwam het enthousiasme voor de tafeltennissport naar boven.
Een eigen zaal
Otto Verkerk was als voormalig Scylla-ereklassespeler belangrijk voor het zelfvertrouwen van een generatie daaronder. Jaap Polak, Michel van den Oord, Thomas van Nes, maar vooral Friso Reitsma en Herman van den Broek blijken grote talenten die Jouke Sjaardema weer inspireren tot twee dromen: eredivisie spelen en een eigen zaal hebben waar altijd getraind kan worden.
In 1980 wordt die eigen zaal gebouwd op sportpark de Voscuyl in Oegstgeest. Door de crisis begin jaren ’80 heeft de bouwsector het moeilijk in Nederland. De aannemer gaat failliet en de tweede aannemer gaat ook zelfs failliet. Geïnvesteerd vermogen verdwijnt als sneeuw voor de zon. Maar de leden geven niet op en bouwen de zaal zelf af. Zelfs het riool wordt zelf aangelegd tot aan de aansluiting op straatniveau. Wethouder Thorn denkt mee en helpt Jouke zijn droom te verwezenlijken. Met de oplevering van de Thorn tafeltennishal komt de vereniging tot bloei. Met in totaal meer dan 200 leden wordt iedere avond van de week gespeeld op de nieuwe Heemskerk tafels. Trainer Jolley Sojinu kan de huur van de schoollokaaltjes opzeggen en zich volledig focussen op zijn Oegstgeester talenten. De vereniging rammelt aan de pingpongpoort en daagt de gevestigde orde zoals Scylla (Leiden) en Avanti (Hazerswoude) uit, met als eerste uitschieter de promotie naar de op één na hoogste klasse. En Herman van den Broek wint in het Thorn Tafeltenniscentrum van icoon Bettine Vriesekoop.
In 1986 gebeurt het dan werkelijk. Met sponsornaam Sjaardema promoveert de club naar de eredivisie. Kinderen van de club Ron Schipaanboord, Herman van den Broek en Friso Reitsma, aangevuld in die tijd met mannen als Fjodor Rademaker, Ronald Beringen, Frits Kantebeen, Paul de Jong en Siem van der Valk, beleven mooie tijden. Onder de sponsornaam BT Lifters speelt het eerste team vaak om het kampioenschap in de eerste divisie. Ongeveer eens in de twee jaar wordt de (semi) professionele eredivise gehaald. Bijna altijd degradeert het team van chef d’equipe Piet van Noord vervolgens weer, maar de kampioenschappen staan op het netvlies gebrand. Met name de promotiewedstrijd tegen Kluis in Tilburg eind jaren ’80 en spannende gevechten tegen Odion. Smetje in deze jaren is de vermeende beïnvloeding van de uitslag tegen Blauwe Werelt II. Het TSP-shirt is een klassieker en inmiddels een collectors item.
De sterkste club van Nederland
Begin jaren ’90 breekt een nieuwe periode aan voor de vereniging. Een nieuwe sponsor genaamd Pecos milieutechniek geeft de club vleugels. Financieel gaat het weer beter met de club nadat het ledental structureel van 200 naar 130 was gegaan. De nieuwe Joola outfit staat alle leden prachtig en maakt dat onze teams altijd 1-0 voor staan. Deze jaren breken twee generaties tegelijk door. Eentje een beetje laat en de andere een beetje vroeg. Hierdoor speelt voor het eerst niet alleen team 1 landelijk, maar ook team 2, 3 en 4. Wim Gertenaar, Job de Kruiff, Jürgen Massink, Marco van der Meijden en Ted van den Berg zijn de namen die doorbreken. Laatstgenoemde gaat zelfs zo hard dat hij op zijn vijftiende jaar in het eerste team mag spelen. Rob Turk, generatiegenoot van Herman en professioneel tafeltennisser, versterkt het eerste team. Samen worden ze fluitend kampioen in de eerste divisie in 1992 en voor het eerst handhaaft Pecos zich ook probleemloos als eredivisionist. De trainingsgroep is zo sterk dat deze een regionale functie en aantrekkingskracht krijgt. In die jaren roepen we onszelf uit tot sterkste club van Nederland.
De midden jaren ’90 zijn mooie jaren. Jurgen Pastoors, Herman van den Broek en Ted van den Berg worden eigenlijk ieder seizoen derde van Nederland. We halen in 1995 Europees tafeltennis en spelen voor 300 man publiek tegen Falkenberg in de Europacup. Het dubbel kwam nog in de buurt, maar verder hadden we geen kans tegen wereldkampioen Fetzner en Persson. Een jaar later verliezen we net aan in Slovenië tegen Maribor.
Nationaal wordt er gepiekt in de finale tegen FVT. In de return wordt er zelfs iedere keer een voorsprong genomen zodat het aankomt op een beslissingswedstrijd. Zover komt het helaas net niet, zodat coach Joop van der Borg en het team niet boven zichzelf uitstijgen en net geen landskampioen worden.
Daarna wordt het iets rustiger bij Pecos. Het vriendenteam Joost Mentink, Rob Thijssen en Ivo Willemsen zetten een nieuwe welkome toon. De absolute topsport lijkt naar de achtergrond te verdwijnen en een sponsorloos tijdperk doet zijn intrede. Team 1 speelt nog altijd eerste divisie met spelers als Dennis Visser en de onvermoeibare Ron Schipaanboord. Ondertussen borrelt het talent al weer in de trainingsgroep en staan talenten als Milan Stepanovsky en vooral Casper ter Luun in de rij om een rol te gaan spelen.
Terug in de eredivisie
Halverwege jaren ’00 bloeit de club dan ook weer op. Casper breekt door in het eerste team, op dertienjarige (!) leeftijd. Samen met Hidde de Smet en Werff Thomas worden een aantal promotiewedstrijden op rij bereikt (Smash ’70, Argus), maar dat is het hoogst haalbare voor dit team. Pas wanneer er een nieuwe sponsor Activo komt in de slipstream van coach Ivo Willemsen gaat het weer pijlsnel omhoog. Internationals Merijn de Bruin, Frank Rengenhart en Bob Fransen promoveren naar de eredivisie en behalen daar weer “ouderwets” de derde plaats. Ook worden Merijn en Frank in het shirt van Pecos Nederlands kampioen dubbelspel 2010.
2012 is een bijzonder jaar. Daarin behaalt Pecos een royal flush: in iedere landelijke klasse een team. De combinatieteams van ervaren spelers (onder wie de legendarische verdediger Ronald Rijsdorp) met talenten zijn succesvol. Maroun Nader klimt omhoog en wordt eredivisiespeler. Daaronder zijn er nieuwe vaste waardes zoals Paul Kruijt en Youri Soons. Het eerste team promoveert weer naar de eredivisie met René Waterreus, Tan Anran en Tony Nader. Het verloop wordt iets hoger en het ledental neemt af tot 110.
Een nieuw bestuur
Bestuurlijk gezien is er een stille revolutie voltrokken. Michel van den Oord en Ted van den Berg nemen het stokje over van Otto Verkerk en completeren het bestuur. Na 20 jaar (ad interim met een knipoog) voorzitter neemt Otto Verkerk bestuurlijk afscheid. Wel haalt hij als 82-jarige speler nog het landelijke nieuws door in SBS6-programma Hart van Nederland zijn promotie naar de eerste klasse te mogen etaleren. Waardige aandacht als oeuvreprijs.
Ronald Rijsdorp is op zijn beurt de opvolger van Willem van der Zijden als wedstrijdsectretaris. Daarnaast heeft hij ook de extra onderhoudstaken van Willem overgenomen en veel vernieuwingen aangebracht in het gebouw. De stabiele kracht in het bestuur is Job de Kruiff die inmiddels al meer dan 25 jaar zijn bestuursfunctie uitoefent.
In 2014 komt Casper ter Luun als kersverse Nationaal kampioen terug naar Pecos. In het najaar presenteert Pecos een nieuwe sponsor, StudentenWerk, en met talent Jop van der Wiel in de gelederen miste Pecos op een haar na de play offs van de eredivsie A.
Begin 2022 heeft onze club een nieuwe beukenhouten vloer gekregen en net als in de jaren ’80 hebben de leden niet stilgezeten, maar deze vloer zelf gelegd. Het aantal leden is gelukkig ook weer aan het toenemen en ligt nu rond de 110 waarbij vooral onder de jeugd en recreanten groei heeft plaatsgevonden. Momenteel speelt het 1e team in de 1e divisie, en krijgt Pecos stilletjes aan de eredivisie weer in het vizier.
Onze ereleden
Jouke Sjaardema†
Willem van der Zijden†
Otto Verkerk†
Onze leden van verdienste
Friso Reitsma
Jolley Sojinu
Joop Verkerk†
Ronald Rijsdorp
Cees Ruijgrok
Job de Kruiff